Το νερό χαρακτηρίζεται ως απαραίτητο θρεπτικό συστατικό. Καμία λειτουργία των κυττάρων και κατ’ επέκταση του ανθρώπινου σώματος, δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς την παρουσία νερού. Η σύσταση του ανθρώπινου οργανισμού σε υγρά, κυμαίνεται από 50% έως 70%. Ωστόσο, η περιεκτικότητα του σώματος σε νερό ποικίλει από άτομο σε άτομο και είναι αντιστρόφως ανάλογη του σωματικού λίπους. Σε γενικές γραμμές, τα νεαρά άτομα έχουν μεγαλύτερο ποσοστό νερού στο σώμα τους από τα πιο ηλικιωμένα. Συνεπώς, ένα νεογνό έχει νερό στο σώμα του σε ποσοστό 75- 80%, ενώ ένας υπερήλικας έχει γύρω στο 45- 50%. Η ενήλικη γυναίκα έχει περίπου 55% νερό στο σώμα της, ενώ ένας ενήλικας άνδρας γύρω στο 65%. Επιπρόσθετα, τα παχύσαρκα άτομα έχουν λιγότερο νερό στο σώμα τους από τα ισχνά. Αυτό οφείλεται στο ότι ο λιπώδης ιστός περιέχει χαμηλότερα ποσοστά νερού σε σχέση με το μυϊκό ιστό (το νερό στο λιπώδη ιστό ανέρχεται στο 20- 35% ενώ στους μύες ανέρχεται στο 80%).
Η σύσταση για πρόσληψη 8-10 ποτηριών νερού ημερησίως είναι αυθαίρετη και δεν υπάρχει επιστημονική μελέτη που να την τεκμηριώνει. Πώς όμως μπορεί κάποιος να γνωρίζει τις ανάγκες του σε υγρά; Ένας εύκολος κανόνας για να υπολογίσουμε τις απαιτήσεις ενός ατόμου σε υγρά, είναι 1 ml νερού ανά προσλαμβανόμενη θερμίδα, δηλαδή ένα άτομο που καταναλώνει 2000 kcal ημερησίως, χρειάζεται 2000 ml νερού (2 λίτρα). Αντίστοιχα, ένας άντρας που χρειάζεται 3000 θερμίδες ημερησίως, έχει ανάγκη να προσλάβει 3 λίτρα νερού. Ωστόσο, οι ανάγκες αυτές μπορούν να αυξηθούν κατά τη διάρκεια άσκησης σε θερμό περιβάλλον Ένας τρόπος για να διαπιστώσει κάποιος την κατάσταση υδάτωσής του, είναι να ελέγξει το χρώμα των ούρων του. Λευκά ούρα υποδηλώνουν ότι το άτομο είναι καλά ενυδατωμένο. Αντίθετα όσο πιο σκούρα είναι τα ούρα του, τόσο πιο πολύ αφυδατωμένος είναι.
Τι κινδύνους όμως κρύβει η μειωμένη πρόσληψη υγρών; Ο σημαντικότερος κίνδυνος της μειωμένης πρόσληψης υγρών είναι η θερμοπληξία, ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες. Τα παιδιά και τα άτομα τρίτης ηλικίας, αποτελούν ευπαθείς και ευαίσθητες ομάδες πληθυσμού για να εμφανίσουν μία θερμική διαταραχή. Σε αυτά τα άτομα πρέπει να γίνονται συνεχώς συστάσεις για επαρκή πρόσληψη υγρών και για μειωμένη έκθεση στον ήλιο ιδίως τις πιο θερμές ώρες. Η θερμοπληξία εμφανίζεται με συμπτώματα όπως κρύος ιδρώτας, απώλεια προσανατολισμού, ναυτία, τάση για εμετό, πυρετό και μπορεί να καταλήξει σε κώμα, ακόμα και θάνατο αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα. Ένα αντιληφθούμε ότι κάποιο άτομο εμφανίζει κάποιο από τα παραπάνω συμπτώματα, αφού του προσφέρουμε πρώτες βοήθειες, καλούμε το Εθνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας για να πραγματοποιηθεί η θεραπεία ενδονοσοκομειακά.