Είμαστε στο έτος 2022. Η τεχνολογία τρέχει με απίστευτους ρυθμούς, σε σημείο αγχωτικό. Το έτος αυτό έχουμε τα πάντα. Έξυπνα σπίτια για πιο εύκολη ζωή, smart watch για να βλέπεις κάθε βήμα σου, άπειρες εφαρμογές με θερμιδομετρητές για να βλέπεις πόσες θερμίδες έχεις καταναλώσει. 

Παρόλα αυτά, κάποια πράγματα μάς διαφεύγουν. Η ομορφιά της φύσης, η επαφή με έναν κήπο, μια πλατεία στη γειτονιά μας, με λίγο πράσινο. 

Πήγες στον ψυχολόγο και σου είπε να μη μένεις διαρκώς στο σπίτι, να βγαίνεις, να ανοιχτείς στον κόσμο.  

Πήρες τον personal trainer σου και σου λέει με φιλικό αλλά και σταθερό τρόπο να κάνεις άσκηση, να μη χρησιμοποιείς μόνο το αμάξι. “Θέλουμε να μπει η κίνηση στη ζωή σου!” 

Ο καλός σου διαιτολόγος σού μαθαίνει να τρως σωστά. Έχεις συνηθίσει να τρως πολύ παραπάνω από όσο χρειάζεσαι. Σιγά σιγά όμως μπορείς να το αλλάξεις. Γίνεται!

Είχες ενοχλήσεις στην καρδιά και ο καρδιολόγος σού λέει ό, τι είπαν όλοι οι παραπάνω ειδικότητες μαζί: πρέπει να τρως σωστά, να κάνεις άσκηση και να έχεις καλή         ψυχολογία.
Τα πράγματα είναι απλά: ΔΙΑΤΡΟΦΗ, ΑΣΚΗΣΗ, ΦΥΣΗ. 

Θα αλλάξει αφάνταστα η ζωή μας αν αγαπήσουμε έναν πιο  φυσιολογικό τρόπο ζωής! 

Κάποια μέρα αναρωτιόμουν: Γιατί αντιστέκομαι στην υγεία μου;  Γιατί να αντιστέκομαι στη χαρά μου; Προσπαθούσα να απαντήσω σ’  αυτά τα ερωτήματα, για να λυθούν τα πιο βασικά μου προβλήματα! 

Η υγεία και η ψυχική αρμονία είναι απλά πράγματα. Ο απερίσκεπτος τρόπος ζωής είναι πιο σύνθετος, κουραστικός και μας βλάπτει τελικά σε όλα τα επίπεδα. 

Έχω ένα θείο που κοντεύει τα εκατό. Τον επισκέπτομαι κάθε χρόνο. Μία μέρα καθόμουν με το γιο του και τον ρώτησα:

- Πως έχει φτάσει ο θείος μέχρι τα εκατό; Ποιο είναι το μυστικό του;  Τι κάνει;

Και μου απαντάει ο γιος του:

- Κάθε μέρα πάει στον κήπο ή στο αμπέλι, τρώει μία μικρή μερίδα φαγητό και όταν τσακώνεται με τη θεία σου, ακόμα και χαμός να γίνει, σε μισή ώρα είναι και οι δύο τους πάλι εντάξει, δεν το κρατάει.

Την άλλη μέρα είχαν ραντεβού με τον γιο του στις 17:30 να κόψουνε τα κούτσουρα της αμυγδαλιάς, να έχουν για το τζάκι. Πάμε λοιπόν στις 17:45 με το ηλεκτρικό πριόνι, να κόψουμε τα κούτσουρα, και τι βλέπω! Ο θείος, εκατό χρονών, έχει πάρει ένα πριονάκι και σιγά σιγά τα έκοβε με το χέρι. 

Είμαι σίγουρος ότι και να μην πηγαίναμε εμείς με το ηλεκτρικό  μας πριόνι, ο θείος, κάποια στιγμή, θα έκοβε όλα τα ξύλα, με τον δικό του ρυθμό! Δεν ξέρει να χρησιμοποιεί το ηλεκτρικό πριόνι, μα ξέρει σίγουρα κάτι πολύ πιο σπουδαίο: να αντιστέκεται στην απραξία, την κατάθλιψη και το αίσθημα απόσυρσης, με τον δικό του προσωπικό τρόπο.  Ένας τρόπος που του επέτρεψε να ζήσει τόσο πολύ, με ηρεμία στην ψυχή, αγάπη στην καρδιά και υγεία στο σώμα. 

Κάτι που όλοι αξίζουμε και όλοι μπορούμε! Είναι θέμα απόφασης, να αλλάξουμε, όσο και όπου μπορεί ο καθένας μας!