Στη Ιταλία, που όπως όλοι γνωρίζουμε πέρασε ένα αρκετά σκληρό lockdown  πραγματοποιήθηκε μία μελέτη για το πως επηρέασε η πανδημία το βάρος και τις συνήθειες των Ιταλών. Στη μελέτη αυτή έλαβαν μέρος άτομα ηλικίας 12 ως 86 ετών και των δύο φύλων. Σχεδόν τα μισά άτομα (48.6%) έβαλαν βάρος κατά τη διάρκεια του lockdown. Επίσης, σχεδόν 1 στους 3 αυξήσαν τη δραστηριότητά τους. Μόλις το 3% των ατόμων που κάπνιζαν, το διέκοψαν. Τέλος η ηλικιακή ομάδα 18-30 ετών, πρόσεξε περισσότερο τη διατροφή της (Μεσογειακός τρόπος διατροφής και αύξηση φρούτων και λαχανικών) συγκριτικά με τους γηραιότερους.

Συμπεραίνουμε, ότι μία τέτοια σημαντική αλλαγή στην καθημερινότητα μας, όπως είναι ένα lockdown, επηρέασε σημαντικά το βάρος αρκετών ατόμων. Το θετικό όμως είναι, ότι αρκετοί άνθρωποι βρήκαν ευκαιρία να προσέξουν τον οργανισμό τους, είτε βελτιώνοντας τη διατροφή τους είτε αυξάνοντας τη δραστηριότητά τους, είτε και τα δύο μαζί. Επομένως, φαίνεται ξεκάθαρα ότι στη ίδια συνθήκη κάποιοι την αντιμετωπίζουν αρνητικά και άλλοι τη βλέπουν σαν ευκαιρία για αλλαγή.

Μου θυμίζει μία ιστορία που διάβαζα με δύο αδέρφια. Και τα δύο αδέρφια μεγάλωσαν με ένα μέθυσο πατέρα, που τους μείωνε και δεν τους έδινε στοργή, αγάπη και φροντίδα. Ό ένας έμπλεξα με ναρκωτικά, κλοπές, φυλακές. Ο άλλος αγωνίστηκε, πέτυχε και στα επαγγελματικά του και στα προσωπικά του.

Και ρωτάει κάποιος τον πρώτο:

Γιατί έγινε έτσι η ζωή σου με τόσα μπλεξίματα και τόση δυστυχία?

Και απαντάει: Με τέτοιοι πατέρα που είχα..

Και ρωτάει κάποιος τον δεύτερο:

Γιατί πρόκοψες έτσι στη ζωή σου και πέτυχες τόσα?

Και απαντάει: Με τέτοιοι πατέρα που είχα..